Στις 25 Νοέμβρη 1915 ο A.Einstein υπέβαλε προς δημοσίευση την εργασία του πάνω στην Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ανθρώπινου μυαλού. Τι το ιδιαίτερο έγινε λοιπόν τότε;

Καταρχήν ήδη από το 1905 ο Einstein δείχνει ότι η μάζα και η ενέργεια είναι και οι δύο, μορφές ύπαρξης της ύλης, όχι ανεξάρτητες ούτε όμως και ταυτόσημες, και μπορούν να μετασχηματίζονται η μία στην άλλη. Παράλληλα δείχνει ότι ενώ ο χώρος και ο χρόνος παραμένουν «σχετικοί» ως προς τα διάφορα συστήματα αναφοράς μια νέα απόλυτη οντότητα γεννιέται: το τετραδιάστατο χωροχρονικό διάστημα που εκφράζει την ενότητά τους μέσα στη διαφορετικότητα τους. Με τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας, το 1915, αποδεικνύει ότι τα χαρακτηριστικά του χωρόχρονου καθορίζονται από το πεδίο βαρύτητας δηλαδή από την κατανομή της μάζας και της ενέργειας. Δηλαδή η ύλη και η κίνησή της καθορίζουν τις ιδιότητες του χωρόχρονου και αντίστροφα, σε μια μόνιμη διαλεκτική αλληλεξάρτηση...

Περισσότερα -και για τη σχέση του με το διαλεκτικό υλισμό εδώ: